Odtworzenie najstarszej historii szkolnictwa we wsi Wielmoża było zadaniem trudnym, gdyż brakowało odpowiednich dokumentów. Można ją było częściowo zrekonstruować na podstawie ustnych przekazów najstarszych mieszkańców. Przed II wojną światową nauka w Wielmoży odbywała się w prywatnych domach mieszkańców wsi: Mazelów, Zgodów, Bierców (dwie klasy III i IV), Małysów, a także Rechów - tu już w specjalnie wybudowanych do tego celu dwóch salach. W tych czasach szkoła cieszyła się dużym uznaniem z powodu wysokiego poziomu nauczania, głównie dzięki kierownikowi szkoły, p. Dębskiemu. Cieszył się on szacunkiem i zaufaniem wśród ludności. Pomagał ludziom – był doradcą, pisał podania, sporządzał kontrakty ślubne, wytyczał działki. Jako nauczyciel wykorzystywał w swojej pracy dydaktycznej metody, które dziś można by nazwać aktywizującymi np. pomiary w terenie do stworzenia planu geodezyjnego. Wówczas do klasy VII zapisywała się młodzież z okolicznych wiosek: Zadroża, Tarnawy, aby dobrze przygotować się do dalszej nauki w szkole średniej.Około roku 1938 kierownictwo szkoły objął p. Gaździk, ale cały czas był wspomagany przez p. Dębskiego.

W czasie II wojny światowej szkoła nie przerwała swojej działalności, jednak na skutek zakazu Niemców nie można było korzystać z polskich książek. Po wojnie lekcje nadal prowadzono w domach prywatnych,  aż do wybudowania nowej szkoły, czyli do roku 1962. Należy podkreślić fakt, iż szkołę wybudowano ze składek społecznych mieszkańców Wielmoży i dzięki ich ogromnemu zaangażowaniu w czasie trwania budowy. Powstał wówczas komitet budowy szkoły: materiały budowlane i wodę przywoził konno pan Władysław Dziedzic - sołtys wsi, a obiady pracownikom przygotowywało Koło Gospodyń Wiejskich.

          Uroczyste otwarcie Szkoły (tzw. Szkoły Tysiąclecia) odbyło się w dniu 22 lipca 1962r. Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego w Krakowie nadało szkole nazwę w następującym brzmieniu: Szkoła Podstawowa im. Manifestu Lipcowego - PKWN  w Wielmoży.  Dla uwiecznienia tego podniosłego wydarzenia, uczestniczący w uroczystości złożyli swe podpisy w Złotej Księdze. Jedna z nauczycielek wsi Wielmoża w latach 1924-1932  Z. Kiszkówna w dedykacji do Złotej Księgi napisała: Aby ta szkoła Tysiąclecia otwarta 22 lipca w 18. rocznicę Odrodzenia Polski - stała się "Pochodnią Oświaty" i prowadziła obecne i przyszłe pokolenia wsi Wielmoży – ku szczytom kultury.

          W obliczu dokonujących się przemian w życiu politycznym, gospodarczym i społecznym, jakie nastąpiły po czerwcu 1989 r., pozostawianie szkoły przy jej nazwie Manifestu Lipcowego PKWN stało się nieuzasadnione tym bardziej, że politycznej i moralnej oceny Manifestu Lipcowego PKWN i wiążącym się z nim następstw dokonał parlament Rzeczpospolitej Polskiej, wykreślając dzień 22 lipca z kalendarza świąt państwowych. W związku z powyższym wystąpiono do Pana Kuratora Oświaty o uchylenie dotychczasowego jej imienia. Po długotrwałych rozważaniach w środowisku szkolnym i pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę Pedagogiczną, Samorząd Uczniowski i Radę Rodziców 28.XI.1991 r. dokonano wyboru nowego imienia szkoły - Powstańców Styczniowych. Ostatecznie 16 marca 1992 r. Kurator Oświaty w Krakowie mgr Jerzy Lackowski nadał Szkole Podstawowej w Wielmoży imię Powstańców Styczniowych.

          Kolejnym ważnym wydarzeniem w naszej szkole była uroczystość oddania (28.10.2001 r.) do użytku nowo wybudowanej, pięknej sali gimnastycznej, gdzie uczniowie naszej szkoły mogą jeszcze bardziej rozwijać umiejętności w różnych dyscyplinach sportowych. Oprócz uczniów nie tylko z sali, ale również z pełnowymiarowego boiska szkolnego może korzystać młodzież i wszyscy zainteresowani mieszkańcy wsi.

Z pewnością w historii Wielmoży zapisze się dzień 25 listopada 2017 roku, kiedy miała miejsce uroczystość otwarcia nowo dobudowanej części obiektu. Dzięki rozbudowie budynku szkolnego od dnia 1 września 2017 r. znacznie poprawiły się warunki lokalowe i dydaktyczne. W nowej części znalazły się:

na parterze – dwie sale przedszkolne, jadalnia, zaplecze kuchenne, gabinet dyrektora i sekretariat, na piętrze – cztery sale z przeznaczeniem na pracownie przedmiotowe oraz biblioteka. Przebudowano i zmodernizowano toalety szkolne, zaplecze sali gimnastycznej oraz pokój nauczycielski.